Η πρώτη λέξη που θα ειπωθεί στην μικρότερη ηλικία, είναι και η πιο γλυκιά, είναι η λέξη «Μαμά», μία λέξη που σημαίνει πολλά και για την γυναίκα, αλλά και για το παιδί. Η πρωταρχική αναφορά για τη γιορτή της μητέρας και της μητρότητας έρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Η «μητέρα Γη (Γαία)» σύζυγος του Ουρανού, είναι η προσωποποίηση της φύσης που γεννά όλο τον κόσμο και λατρεύεται σαν η υπέρτατη θεότητα. Η λατρεία περνά κατόπιν στην κόρη της «Ρέα». Η Ρέα λατρεύεται σαν η “Μητέρα των Θεών” και σαν η πρώτη μητέρα καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη που «γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα». Η γυναίκα- Μητέρα σε όλη την ελληνική αρχαιότητα ήταν πρόσωπο σεβαστό και αγαπημένο και η αγκαλιά της καταφύγιο «ιαματική πηγή» στον ανθρώπινο πόνο.
Κατεξοχήν μάνα, η Παναγία, η μητέρα του Ιησού Χριστού. Στην συνείδηση όλων μας, η Παναγία, έχει καθιερωθεί ως μεσίτρια που ενώνει τη γη με τον ουρανό, τον αισθητό κόσμο με τη νοητή ωραιότητα. Η αλήθεια αυτή αποτυπώνεται στους βυζαντινούς ναούς με την Πλατυτέρα που εικονίζεται στην κόγχη του ιερού. Η Παναγιά είναι η κλίμακα από την οποία κατέβηκε ο θεός στη γη, προς τον Υιό και Θεό της. Άλλωστε η μέγιστη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας είναι η γέννηση του Χριστού από την Παναγία, που γίνεται Μητέρα όλων των ανθρώπων και στο πρόσωπο της καθαγιάζεται κάθε γυναίκα- μητέρα ανεξάρτητα από κοινωνική τάξη, επάγγελμα, εθνότητα, ακόμη και θρησκεία αφού ακόμα και το κοράνι στέκεται με σεβασμό απέναντι στην Παναγία. Ας μην ξεχνάμε πως μέσα μας ταυτίζεται με τη φυσική μας μητέρα και αν μας συμβεί κάτι δύσκολο ενστικτωδώς κραυγάζουμε «Παναγία μου ή Μανούλα μου».
Η Μητέρα μας είναι ο φάρος της ζωής μας. Δεν της χρωστάμε μονάχα τη ζωή μας, δεν είναι μόνο η κάθε παιδική μας στιγμή συνυφασμένη με τη δική της παρουσία και τη δική της φροντίδα, αλλά και ως ενήλικες σε οποιοδήποτε πρόβλημα και αν αντιμετωπίσουμε, η ψυχή μας την αναζητάει.
Η γιορτή της μητέρας καθιερώθηκε τον 20ό αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό κίνημα των γυναικών. Στην Αμερική διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Ημέρα Φιλίας των Μαμάδων αλλά και συναντήσεις κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες. Στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Τότε η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Παναγία με τον Ιωσήφ που πηγαίνουν τον 40ήμερο Ιησού στο Ναό για ευλογία. Ο παράλληλος εορτασμός της μητέρας ξεκίνησε το 1929 με προφανή τον συμβολισμό. Με το πέρασμα του χρόνου η παγκόσμια ημέρα γιορτής της μητέρας καθιερώθηκε να γίνεται την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου και γιορτάζεται στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες πολλές χώρες.
Ας μην ξεχνάμε πως η μητέρα είναι η βοηθός μας, είναι αυτό το πρόσωπο που θα μας δώσει δύναμη να συνεχίσουμε, που θα μας ενθαρρύνει και σαν αντίτιμο και εμείς προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να την ευχαριστήσουμε. Σίγουρα θα υπάρξουν δύσκολες στιγμές, στεναχώριες, όλοι ξέρουμε όμως πως η μητέρας μας είναι εκεί και μπορεί να μας βοηθήσει. Όλοι ξέρουμε πως έχουμε την καλύτερη μαμά του κόσμου.
Χρόνια πολλά στις Μανούλες όλου του κόσμου!!!
